Program

Deklaracja Ideowo – Programowa
Polskiego Ruchu Monarchistycznego

W czasach, gdy romantyczne idee rewolucyjnego socjalizmu stały się szkodliwą fikcją, zaś kapitalizm w swej najdoskonalszej formie przestać dawać ludzkości wystarczającą satysfakcję – przeobrażona Europa zaczęła sięgać po najlepsze sprawdzone wzorce monarchistycznego ustroju. Korzystając z doświadczeń państw skandynawskich i innych europejskich chcemy zbudować w Polsce ustrój dziedzicznej monarchii konstytucyjnej.

Podzielonemu przez partie polityczne społeczeństwu potrzebny jest ponadpartyjny monarcha jednoczący cały polski naród, rzecznik i najwyższy sędzia każdego Polaka w kraju i na obczyźnie.

W tej sytuacji niezbędny jest ruch jednoczący Polaków wokół idei szlachetności, która powinna być wyznacznikiem postępowania.

Rozluźnienie moralne i pogoń za doczesnymi dobrami materialnymi doprowadziły do zła, jakim jest wyobcowanie jednostki ludzkiej we współczesnym świecie. Ruch nasz skierowany jest przeciwko anonimowości. Poprzez upowszechnianie uczciwego postępowania dążyć będziemy do poprawy moralności całego społeczeństwa. Uznajemy, że miarą wartości człowieka jest jego uczciwa, rzetelna praca, nie zaś posiadane materialne dobra.

Działalność nasza wyrasta z podłoża chrześcijańskiego dekalogu, lecz jest otwarta na inne postawy światopoglądowe.

Jednocześnie popieramy rozwój rodzimego przemysłu, rolnictwa i handlu.

Walczymy o zaszczytne miejsce inteligencji w społeczeństwie. Zmierzamy do zapewnienia obywatelom godziwego wynagrodzenia za pracę, sprawiedliwych rent i emerytur, a także zapomóg socjalnych dla najuboższych.

Polski naród, w którego dziejach średnio co dziesiąty obywatel szczycił się szlachectwem – był więc zobowiązany do uczciwego postępowania, ma moralny obowiązek podtrzymywania i kontynuowania tej chlubnej tradycji, zaś bezpośredni potomkowie dawnych rodów obowiązek ten mają w szczególności.

Dlatego Polski Ruch Monarchistyczny dążyć będzie do upowszechnienia szlachetnego – uczciwego – honorowego postępowania. Na straży tej idei powinien stać król, a kraj, którym będzie władał, winien nosić miano Królestwa Polskiego. Polski Ruch Monarchistyczny zmierzać będzie do powołania króla, a następnie stać w jego obronie i godnie go reprezentować.

I jakkolwiek Polski Ruch Monarchistyczny ma dalekosiężne zamierzenia, nie będzie on biernym obserwatorem dziejących się przemian. Naszym zadaniem na co dzień jest wyrażanie stosunku do zmieniającej się rzeczywistości z pozycji prawego, uczciwego człowieka-obywatela oraz aktywne uczestnictwo w przeobrażeniu Polski.

Nadanie Orderu Króla Daniły Halickiego

Na zdjęciu: Leszek Wielki Książę Wierzchowski z Małżonką Zofią
Wielką Księżną Nawarską – Wierzchowską podczas uroczystej
mszy świętej w Bazylice św. Apostołów Piotra i Pawła w Zawierciu.
W tle poczet sztandarowy Polskiego Ruchu Monarchistycznego.

Program polityczny, społeczny i gospodarczy
POLSKIEGO RUCHU MONARCHISTYCZNEGO (Tezy)

1. Najwyższą władzę w Polsce powinien sprawować dzie­dziczny król

a) prawdziwy gospodarz kraju i ojciec duchowy narodu. Prezydenci i premierzy są tylko czasowymi zarządcami. Król mianowałby premiera i zatwierdzał ministrów, a także miałby prawo veta wobec szkodliwych dla kraju i narodu decyzji rządu lub Zgromadzenia Narodowego. Wojsko podlegałoby królowi. Król sprawowałby także patronat nad kulturą i sztuką,m.in. poprzez, tworzenie uczelni i galerii sztuki.

b) monarchia w Polsce nie powinna zbyt wiele różnić się od innych dziedzicznych monarchii konstytucyjnych -powinna być nowoczesna, twórcza, znacząco oddzia­ływać w sferze patriotyzmu i moralności społeczeństwa.

2. Wszyscy obywatele są równi wobec prawa, jednakże zmianie ustroju musi towarzyszyć nowy system hierarchii uznania, m.in. nobilitacje i potwierdzanie starego udoku­mentowanego szlachectwa. Uważamy, że uczciwy człowiek, uczciwy pracownik, uczciwy polityk – taki układ może dać pozytywne efekty dla Ojczyzny i Narodu.

3. Opowiadamy się za wzajemną współpracą Państwa i Kościoła, zwłaszcza w stosowaniu zasad etyki chrześci­jańskiej w wychowaniu młodego pokolenia.

4. Polsce potrzeba więcej ludzi wykształconych, zwłaszcza prawników i ekonomistów. Rząd – wzorem rządu II Rzeczypospolitej – powinien wykształcić wysokiej klasy i bardzo dobrze opłacanych prawników, których zadaniem byłoby eliminowanie luk legislacyjnych już na etapie two­rzenia prawa. Intencją tego założenia jest wyelimino­wanie źródeł afer gospodarczych. Opowiadamy się za szybką i sprawną weryfikacją, a także unowocześnieniem prawa w Polsce, gdyż jest to podstawowy wyznacznik prawidłowego rozwoju kraju.

5. Wojsko i policja muszą być wyszkolone i nowocześnie wyposażone technicznie. Stan polskiej armii musi być elastycznie dostosowany do potrzeb obronności kraju. Wojsko powinien cechować patriotyzm i wierność królowi, sądownictwo – sprawiedliwość i niezależność poli­tyczna, policję – przestrzeganie prawa.

6. Rząd powinien stworzyć system przepisów prawnych dotyczących reprywatyzacji – jako podstawy i zaczynu przemian gospodarczych – z uwzględnieniem Polaków zamieszkałych poza granicami kraju. Spośród Polaków zamieszkałych na uchodźstwie reprywatyzacją powinny być objęte osoby, które powrócą do kraju lub wykorzystają reprywatyzowany majątek dla dobra Polski. Uznajemy skutki reformy rolnej z 1945 roku, jednakże zabudowania wraz z wyposażeniem i częścią ziemi – o ile jest to możliwe – powinny wrócić do dawnych właścicieli lub ich spad­kobierców. Alternatywnym rozwiązaniem byłby przydział gruntów obecnie będących w posiadaniu państwa lub bony kapitałowe, których realizacja nastąpiłaby w określonym czasie.

7. Ograniczenie bezrobocia. Odpowiednie rozwiązanie tego problemu zostałoby wpro­wadzone przez naszą orga­nizację.

8. Uniezależnienie Zakładu Ubezpieczeń Spoleczych od budżetu państwa.

9. Popieramy system fun­dacji charytatywnych i system związanych z ni­mi ulg podatkowych.

10. Rolnictwo powinno być pod szczególną opieką państwa. Głównym kierunkiem reformy rolnictwa powinna stać się rzetelna restrukturyzacja. Rów­nocześnie trzeba tworzyć nowe zakłady przetwórcze na wsi i powiększać areały gospodarstw rodzinnych. Kredyty bankowe powinny strategicznie wspierać politykę opłacalności produkcji rolnej. Rola państwa w pierwszym etapie jest konieczna i powinna sprowadzać się do kontroli prawidłowości procesu oraz do ingerencji w przypadku nieprawidłowości, np. takich jak niesprawiedliwe ceny skupu żywca i mleka. Należy konsekwentnie kontynułować oświatę fachową na wsi dla lepszej wydajności pracy a także w tym celu, aby wychować społeczeństwo w duchu poszanowania ciężkiej pracy rolnika. Istnieje pilna konieczność dofinansowania rozwoju takich gałęzi, jak sadownictwo i ogrodnictwo jako najbardziej wydajnych systemów uprawy ziemi, które stosowane na dużą skalę mogą – wzorem Holandii – podnosić ogólny poziom życia na wsi, a także wzmocnić gospodarkę narodową. Obowiązkiem państwa jest tak ustanowić ceny paliw i energii, aby wspierały krajową produkcję a nie import. Szereg dziedzin przemysłu trzeba przestawić w taki sposób, aby służyły osiąganiu wysokiej wydajności produkcji rolnej.

11. Ponownie przeanalizować i w razie niekorzystnych dla kraju rozwiązań renegocjować porozumienia z Bankiem Światowym, Międzynarodowym Funduszem Walutowym oraz innymi instytucjami i państwami.

12. Ujednolicić system podatkowy w stosunku do wszys­tkich działających w kraju podmiotów gospodarczych.

13. Zweryfikować transakcje sprzedaży polskich fabryk i innych nieruchomości w ramach prywatyzacji poprzez:

a) ponowne oszacowanie ich wartości pod nadzorem NIK

b) w razie stwierdzenia nieprawidłowości wyciągnąć surowe konsekwencje karno – skarbowe wobec winnych niedopatrzeń lub fałszerstw

c) pierwszeństwo w nabywaniu dóbr powinno przysługi­wać obywatelom Polski.

14. Cudzoziemcy nie posiadający polskiego obywatelstwa nie mogą być właścicielami nieruchomości w Polsce, a jedynie ich wieczystymi dzierżawcami. Nie dotyczy to mniejszości narodowych.

15. Własność państwowa powinna stanowić tzw. królewszczyzny, które byłoby rozdawane przez króla tytułem dzierżawy najlepszym patriotom – menadżerom. Dzierżawy te mogłyby być dziedziczone. Zabezpieczeniem dla Skarbu Państwa – w razie bankruc­twa danego beneficjata -byłby jego prywatny majątek, którego częściowa lub całkowita licytacja pokrywałaby straty w zarządzanej królewszczyźnie.

16. Równoległe do gospodarczego rozwoju kraju powinny wzrastać wydatki na kulturę, szkolnictwo, służbę zdro­wia i ekologię.

17. Opowiadamy się za ścisłą współpracą gospodarczą, na­ukową, polityczną i kulturalną rządu polskiego w kraju z Polonią na całym świecie.

18. Sprzeciwiamy się prawom drapieżnego, bezdusznego kapitalizmu. Dlatego powodzenie realizacji naszego programu upatrujemy w rozsądnym sojuszu i współpracy ze związkami zawodowymi.

19. Parlament powinien opracować nową Konstytucję, będą­cą wyrazem aspiracji Polaków, zapewniającą im realne szansę rozwoju i samorealizacji, a także godne miejsce w kraju, by nie musieli szukać dla siebie szans na uchodźstwie. Konstytucja powinna uwzględniać założenia Programu politycznego, społecznego i gospodar­czego PRM” i umożliwić ewolucyjną zmianę politycz­nego ustroju Polski.

20. Uznajemy i wysoko cenimy rolę kobiety jako żony i matki w polskim społeczeństwie. Proponujemy dżentel­meński stosunek mężczyzn wobec kobiet w życiu oso­bistym, rodzinnym, towarzyskim i zawodowym. Pracu­jące kobiety o odpowiednich predyspozycjach kierow­niczych powinny mieć zagwarantowany awans na równi z mężczyznami w życiu gospodarczym i politycznym.

21. Polski Ruch Monarchistyczny proponuje nowy styl w twórczości artystycznej i sztuce użytkowej tzw. regencyjny – łączący nowoczesność z nawiązaniem do najlepszych polskich tradycji narodowych.

22. Preferujemy rodzimą produkcję rolną i przemysłową w celu rozwoju gospodarczego kraju i odtworzenia warstwy mieszczańskiej.

Monarchia to porządek,
porządek to stabilne prawo,
a stabilne prawo
– to dobrobyt obywateli!

Leszek W. Ks. WIERZCHOWSKI

Regent